Vatt'ghern - Wiedźmin PBF

Drugi (po Vivaldich) z trzech największych krasnoludzkich gigantów funkcjonujących w sektorze bankowym zarówno Stolicy Świata jak i całej Północy. Choć posiadający mniej przedstawicielstw w innych miastach od swojego głównego konkurenta, nie ustępuję mu jakością usług ani wynikami w łącznej wartości rocznych obrotów. Wszystko ze względu na specyfikę swoich klientów wśród których na przestrzeni lat można było znaleźć rozmaitych możnych tego świata, od czarodziejów po koronowane głowy z Vizimirem i Foltestem na czele. Wielu władców po dziś dzień decyduje się lokować swoje pieniądze, a jeszcze częściej – sięgać po potężne pożyczki stanowiące jeden z głównych filarów całości dochodu Cianfanellich. Mówi się, że obecnie sam JKM Radowid V jest im krewny niemało koron, zadłużając się niedługo po zakończeniu wielkiej wojny z Cesarstwem i wstąpieniu na tron. Gigantyczne sumy pieniędzy przepływają dziennie przez bank, zmieniając swoich właścicieli, jednak na próżno szukać tych kwot w jego skarbcach lub piwnicach. Kapitał jest na bieżąco inwestowany, szczególnie chętnie w antyki i rzadkie dzieła sztuki, do których przedstawiciele bankierskiej rodziny mają słabość. To właśnie oni jako pierwsi podchwycili niniejszy pomysł dywersyfikowania aktywów, znajdując naśladowców u konkurencji, która także zaczęła doceniać pewność lokowania pieniędzy w dzieła sławnych artystów, które z każdym rokiem upływającym od ich śmierci, powiększają swoją wartość kolekcjonerską. Stąd też przedstawiciele rodziny rzadko kiedy opuszczają aukcje w domu Borsodych oraz nadzwyczaj chętnie zatrudniają rzeczoznawców i poszukiwaczy rzadkich artefaktów. Ten sposób inwestowania znajduje odzwierciedlenie w samym wystroju ich siedziby. Novigradzki odział banku prezentuje się niezwykle dystyngowanie, a klientów zwykło podejmować się tu w cztery oczy w licznych biurach i kantorkach wyposażonych zabytkowymi meblami, przystrojonych w wyszywane dywany i draperie, nierzadko również antyki. Nie jest też rzeczą niecodzienną dostrzec tu na ścianach dzieła wielkich mistrzów pędzla, ich oryginały lub reprodukcje tak zmyślne, że nieodróżnialne od oryginału dla nieuzbrojonego oka laika.

Właścicielem mieszącego się w kamienicy przy giełdzie banku jest Cosma Cianfanelli zwany Starszym, syn świętej pamięci Nina Cianfanelliego. Mieniący się mecenasem i patronem sztuki, choć prawda jest taka, ogranicza się do aukcji oraz okazjonalnego dofinansowania wystawy czy dwóch. Prowadzi to niekiedy to nieporozumień, co jakiś czas wyjaśnianych przez tutejszą ochronę, wypraszającą za drzwi rozmaitych trutniów i naciągaczy, mieniących się z kolei artystami w potrzebie.